We moesten om 7:45 uiterlijk wegrijden en dat was best vroeg. Maar iedereen was keurig op tijd zodat we zelfs om 7:40 al wegreden. Voor sommigen dusdanig vroeg dat ze nog moesten ontbijten in de bus, maar daar was voldoende tijd voor. We moesten tenslotte bijna 2 uur reizen.
De reis ging voorspoedig en het buitje dat we kregen was weer over toen we bij de 1e tuin aankwamen. Dat was de Zeeuwse Oase, een voormalige rozenkwekerij. Langzamerhand hebben ze steeds meer andere plantensoorten toegevoegd, bv cipressen, grassen en sedum om de tuin ook aantrekkelijk te houden als de rozen uitgebloeid zijn. We kregen een rondleiding in 2 groepen. De groep die niet meeliep met de rondleiding mocht op eigen houtje struinen door de tuin. Het was een winderige dag en nou zijn ze in Zeeland wel wat gewend. Dus toen we aangaven dat er een flinke tak was afgebroken werd daar op gereageerd alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Even later hoorden we knak en keken we op en zagen een flinke tak van een pruimenboom afvallen. Er zaten al heel wat rijpe pruimen aan die heerlijk smaakten. Daar genoten we met velen van. 
Na 2 uurtjes was het de hoogste tijd om weer door te gaan. In de bus kon je als je wilde je lunch nuttigen. Maar je moest er wel rekening mee houden dat we bij de volgende tuin (de Houtenhandse Hof) bij de koffie of thee een Zeeuwse bolus zouden krijgen. Volgens de tuineigenaresse de lekkerste van Zeeland. Ze waren heerlijk. We konden deze nuttigen in de sfeervolle manegeruimte bij de buren. Die waren meer ingericht voor grotere groepen. Na de koffie mochten we de tuin rond. Waar her en der kunstwerken stonden in prachtige borders. De tuin stond er keurig bij met een mooie vijver die 4x per jaar wordt leeg gepompt, dan het riet gemaaid wordt en daarna weer gevuld met het water uit de sloot die naast hun tuin ligt. Ze wonen dicht bij de kust en het waaide dus behoorlijk. Gelukkig bleef hier alles hangen en staan. Naast de Boomgaard kwam je bij hun kas. Hier werden mooie en bijzondere plantjes gekweekt die te koop werden aangeboden. Net als allerlei prachtige grote en kleine tuinbeelden. Leuke aandenkens voor thuis. Na een uurtje was iedereen wel klaar om door te gaan naar onze laatste tuin: Het Hof van Ravenstein.

Via een lange oprit kwamen we aan bij de poort en werden we vriendelijk ontvangen door de eigenaresse. 
Zij vertelde al wandelend naar de schuur het één en ander over hoe de tuin is ontstaan, een tijd weg was en daarna weer door hun in oude glorie werd hersteld. In de schuur werd ons een heleboel historie verteld over de tuin en het huis onder het genot van een kop koffie of thee en een stuk ontbijtkoek. Hierna mochten we ook weer lekker rondlopen op het terrein. Helaas was er een klein buitje, maar dat mocht de pret niet drukken, even een schuilplekje vinden en daarna weer door. Ze hadden een prachtige lange vijver die ze de "Gran Canal" noemen en ook nog een korte vijver. En een "eiland"  binnen een vierkante gracht. Dit eiland is verdeeld in 4 vakken waar gecentreerd rozen groeien en die mogen hun gang gaan, net zoals al het andere op het eiland. Dit leverde soms verrassende plantencombinaties op, zoals een roodbladige vetplant verweven met een hypericum en een clematis in een hortensia. De gracht ligt in de zomer droog en dat is het moment om deze te maaien. En ze hebben ook een prachtige zwemvijver. Hier zwemmen ze vaak al vanaf april in. De vijver is nooit echt warm, maar wel aangenaam. Mede ook door het ondiepe gedeelte wat snel opwarmt en wordt rond gepompt. 

Na een tijdje was het de hoogste tijd om door te gaan naar het restaurant in Gouda. Dat was een welkome tussenstop. Op weg daarheen via de toeristische route kregen we nog veel verteld door onze reisleidster Gerda en buschauffeur Theo, over de stormvloedkering, oesterkwekerijen en bloeiend Sint Janskruid. We genoten van prachtige uitzichten over het water. We hebben gezellig en lekker gegeten van de keuzemenu's. Daarna snel op weg naar huis, want de chauffeur moet zich wel aan de reistijden houden. Dit hebben we net gehaald. 

Dank aan de organisatie, Gerda en Theo voor deze bijzondere tuinenreis en natuurlijk ook aan de tuineigenaren voor het openstellen van hun tuin en hun gastvrijheid. 

Benieuwd naar de foto's? Je vindt ze hier.