Lien Luigjes woont met haar man Wim sinds een jaar of 7 op de van Furstenburchstraat, in het huis van een voormalig Groei & Bloei (Pimpelmezen) lid Truus Visscher. Ze ontvangt me vol trots in haar mooie tuin.
Lien is sinds een jaar lid van Groei & Bloei, voorheen had ze het te druk met haar werk als reisadviseur. Ook was ze een beetje bang dat het een club met oude mensen zou zijn maar dat valt in de praktijk reuze mee. Lien heeft dit jaar al een keramiekworkshop gedaan en ze was erg onder de indruk van de tuin van Quirine van Leeuwen Boomkamp in Garderen tijdens de leden kijken bij leden dag. Ook bloemschikken bij Vera gaat ze binnenkort uitproberen.
Lien en haar man vielen destijds voor de grote achtertuin. Ze woonden vlakbij maar hadden een veel kleinere tuin. De belangrijkste lijnen in de tuin zijn gebleven, evenals een aantal grotere bomen, de bloemenzee en de vijver. Deze laatste is wel een stuk groter geworden. Met de grond die daar uit kwam hebben ze de strook achterin op kunnen hogen zodat die nu meer bij de tuin hoort. Ze wilden graag de vissen uit de vijver bij hun oude huis meenemen. In een grote bak met water op een karretje hebben ze de reis naar de nieuwe vijver goed doorstaan. Ik zie het voor me, hobbelend over het pad achter het kerkhof: “pas op, kijk uit! Dadelijk vliegen de vissen eruit!”. De 10 vissen die mee verhuisd zijn hebben het zo naar hun zin dat het er nu wel 50 zijn, in allerlei gemengde kleuren van de oorspronkelijke vissen!
Het eerste jaar hebben ze de voortuin helemaal op zijn kop laten zetten. Onderhoudsvriendelijk met speciaal grijspaars split (Canadian slate) en grote tegels als looppad. Voornamelijk groenblijvende struiken voor een sterk winterbeeld, vanuit de woonkamer kijk je ‘s winters juist op de voortuin. Een oude hulst mocht blijven staan, een klein taxusstekje van de vader van Lien groeit inmiddels tot aan de dakrand en ook de kerstboom van de 1e winter komt inmiddels boven de heg uit. Het idee van een Japanse tuin is hier de inspiratiebron.
In de achtertuin staan veel bloeiende planten, deels ook uit hun voormalige tuin. De basis wordt gevormd door een paar forse bomen en struiken, veel wintergroen om ook in de winter nog van de tuin te genieten. Lien en Wim werken allebei graag in de tuin. Ze blijven nog steeds zoeken naar mooie combinaties, nog niet alle planten hebben hun vaste plek gevonden. Rust in de tuin en toch veel bloemen, dat blijft een mooie uitdaging.
Ze genieten enorm van de seizoenen in de tuin: de bloembollen in het voorjaar (sneeuwklokjes, krokussen, blauwe klokjes), de gele dotterbloem in de vijver. Wat later de tuingeraniums en andere vaste planten, veel Phloxen en rozen. In de winter zorgen wintergroene struiken en conifeertjes voor kleur en structuur. Ze koesteren het leven in de tuin: er wordt in het najaar wel wat afgeknipt maar niet teveel, blad laten ze liggen voor de egels en het bodemleven. De vogeltjes en de eekhoorns worden gevoerd. Soms komt er een ijsvogeltje langs. Alle bloemen in de tuin trekken sowieso veel insecten aan, dat is ook goed voor de vogels.
Lien en haar man doen heel veel zelf in de tuin, maar 2x per jaar komt er een tuinman voor het grote snoeiwerk. In de loop van de tijd is er allerlei bestrating vervangen en aangepast, dit is ook door Danny Pol gedaan. Ze zijn zeer tevreden over deze samenwerking met Pol Hoveniers. Inspiratie en kennis doen ze op via tuinprogramma’s op tv. En daarnaast natuurlijk de ervaring die ze in de loop van de tijd hebben opgedaan door allerlei dingen uit te proberen.
Ik vraag aan Lien of ze tips heeft tegen hardnekkig onkruid. Op het moment dat ze planten hebben verplaatst hebben ze heel nauwkeurig het zevenblad er tussenuit gepeuterd. Helaas heeft dat niet genoeg geholpen, nu proberen ze het uit te putten door het steeds weer weg te plukken. Heermoes (teken van arme grond) proberen ze te bestrijden door het strooien van lavazand. Dit lijkt best wel wat te helpen. Ook vaker bemesten zou moeten helpen.
Lien heeft allerlei fijne zitplekjes in haar tuin. De plek waar ze meestal eten is het terras bij het huis. ‘s Ochtends zit ze graag met een kopje koffie in de leunstoel langs de uitbouw, genietend van de vijver en de bloemenzee. Ze hebben onlangs meegedaan met het programma ‘eigen huis en tuin’, waarbij deze leunstoel in de slaapkamer was gezet. In de tuin wordt deze stoel veel meer gebruikt. Vanaf het terras achterin de tuin heb je een leuk doorkijkje door de kijkgaten in de klimophaag heen: over de sloot richting de begroeiing bij het kerkhof. Mooie beelden, ornamenten en verlichting blijven steeds de aandacht trekken.
Als ik Lien vraag wat ze het mooiste stuk van haar tuin vindt verrast ze me een beetje: ze noemt een stukje oude tuin met een grote bolvormige conifeer (met mooie stam) met daaromheen een aantal hortensia’s, in deze tijd geweldig donkerroze gekleurd. Heel mooi bij de Japanse esdoorn en misschien passend bij de rust die ze ook zoekt in deze volle, bloemrijke tuin. Een ander favoriet deel van de tuin is wel weelderig met een witte roos omringd door bloeiende planten.
Groei & Bloei heeft al eerder gevraagd aan Lien of ze haar tuin open zou willen stellen met Open Tuinendag. Omdat de tuin nog niet helemaal naar hun zin was hebben ze dat afgehouden maar nu zijn ze zo blij met hun tuin dat ze volgend jaar misschien wel mee willen doen. Al merkt Lien wel op dat juni niet de mooiste tijd in de tuin is…….
Ik vond het erg leuk om bij Lien in de tuin te mogen kijken. Jaren geleden heb ik de vorige bewoonster wat geholpen in haar tuin en het was leuk om de basisvormen en planten weer terug te zien. De weelde in de tuin is gebleven. En de huidige bewoners genieten net zoveel van de tuin als haar vorige bewoonster.
Hildegard Steenbrink, voor Groei & Bloei